Beste Vrienden,
Negentig procent van de tijd loop ik rond in sportkledij. Ik vergader op het zonovergoten terras van de Spuye in mijn tennisshort, ik spreek af aan de foyer van de Sportoase in mijn trainingsbroek. Ik fiets naar het postkantoor in mijn tennisshort, ik wandel door de Delhaize in mijn trainingsbroek. Maar vergis u niet, Beste Vrienden, het 'uniform' van een trainer is zijn sportoutfit; vergaderen in training is een verworven recht. En, Beste Vrienden, het is niet omdat iemand ogenschijnlijk als een 'toerist' door het leven gaat, dat hij altijd tijd zat heeft. Life is not what it seems. Schijn bedriegt. Voor een trainer is elke dag een beetje vakantie, maar tegelijkertijd heeft hij het nooit; elke dag is ook een beetje werken - en soms een beetje veel. Trainers werken in de eerste plaats zelfs op momenten dat de meeste mensen niet werken. Wie niet in het weekend wil werken heeft in de sportsector niks te zoeken. Daarover hoef je niet te zagen, it's part of the job. 'Een trainer die niet beschikbaar is in het weekend' is een contradictio in terminis.
Wat waarschijnlijk van toepassing is op elke zelfstandige, geldt waarschijnlijk a fortiori voor een zelfstandige trainer: je bent 7 op 7 met je zaak, of beter gezegd, atleten bezig. Geen 24 op 24, daar geloof ik niet in. Dat houdt niemand vol en het is waarschijnlijk ook de belangrijkste les die ik geleerd heb in de ruim 10 jaar dat ik in het ziekenhuis werkte: om anderen te kunnen blijven helpen, moet je ook voor jezelf blijven zorgen; geen altruïsme zonder een gezonde dosis egoïsme. Het is niet omdat je niet op elk moment van de dag telefonisch bereikbaar bent, dat de mensen niet op jou zouden kunnen rekenen. En ik denk dat dit laatste voor ieder van ons het eerste is wat we van onze medemens verwachten !
In de reeks 'Boeiende Weekends' zijn er ondertussen al een paar episodes gepasseerd. De eerste marathons zijn gelopen, de eerste interclubs getennist, de eerste koersen verreden. Ik kijk uit naar de vele ironmans, tornooien en cyclo's die nu nog allemaal moeten volgen: het doek over de Boeiende Weekends valt pas in oktober. Ik zet de belangrijke wedstrijden van mijn atleten in mijn agenda en tracht vooraf minstens een sms'je of een mailtje te sturen. Ik volg het soms van dichtbij en in ieder geval vanop afstand. Soms moedig ik aan vanaf de zijlijn en ik snuif graag de sfeer op, maar ondanks de schizofrene neigingen van een trainer kan hij niet overal tegelijkertijd aanwezig zijn. Op zondagavond zitten we echter steevast in ons zenuwcentrum - in trainingsbroek - op het puntje van onze stoel voor binnenkomende trainingsdagboeken, tweets en wedstrijdverslagen.
Voorlopig heb ik nog niet teveel brokken moeten lijmen en we gaan dat zo proberen te houden. Uiteraard kan het niet elk weekend bingo zijn, maar we praten over de oorlog en niet over de veldslagen. Ik voorspel een mooie zomer. Wie zorgvuldig gezaaid heeft in de winter, heeft het volste recht op een evenredige oogst. Vrij vertaald: if you take care of the process, the result will take care of itself.
#TrainHardButSmart & Embrace the summer challenges !
Karel